Ιταλικές Εκλογές - Greci e Italiani una tavola e un procione

H Iταλία – 3^η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της ευρωζώνης και 6^η στον Κόσμο  -ήταν από τις χώρες που πλήγηκαν περισσότερο στην κρίση Ύφεσης του 2008-2009 και από την κρίση ευρωπαϊκού χρέους που ακλούθησε., με το δεύτερο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος σαν ποσοστό  επί του ΑΕΠ (128%)  μετά από αυτό της Ελλάδας. Το καλό όμως είναι πως ο συνδυασμός αφενός  της κατοχής του χρέους αυτού από Ιταλικά συμφέροντα,  αλλά και αφετέρου χάρις στις  υψηλές αποταμιεύσεις των ιδιωτών  που συνδυάζονται με χαμηλό ιδιωτικό χρέος,  επιτρέπουν μια κάποια αισιοδοξία  για την Ιταλική Οικονομία.

Το πρόβλημα των Ιταλών και της Οικονομίας τους είναι οι εμμονές των Γερμανών για αυστηρή λιτότητα – που βέβαια έχει ωφελιμιστικά κίνητρα για τους Γερμανούς – η οποία και  εφαρμόστηκε επί κυβερνήσεως  Μόντι το 2012-2013 με αποτέλεσμα να ξανακυλήσει η Οικονομία (double dip recession).

Παρόλο το μεγάλο δημόσιο χρέος – ποσοστιαία αλλά και σε απόλυτο νούμερο – αλλά και  την πολιτική αστάθεια,  η Ιταλική Οικονομία επανέκαμψε χάρις στις εξαγωγές της και αυτό επιβεβαιώνεται από την Standard & Poor's που αναβάθμισε την οικονομία από ΒΒΒ[ –] σε ΒΒΒ με σταθερές προοπτικές.

Η απόρριψη του δημοψηφίσματος για αλλαγή του συντάγματος κατά πως ήθελαν οι Γερμανοί, οδήγησε τον Ρεντζι σε παραίτηση και προκάλεσε πανικό στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο που στη συνέχεια ησύχασαν με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον  Paolo Gentiloni – επί κεφαλής κυβέρνησης τεχνοκρατών -  ενώ φάνηκε πως το κόμμα των Πέντε Αστέρων του Πέπε Γκρίλο  χάνει την δυναμική του.

Παρόλα αυτά, οι Γερμανοί δεν το βάζουν κάτω,  όσον αφορά στο σχέδιο τους να εξαρτήσουν την Ιταλική Οικονομία στην  δικιά τους (μέσω του ελέγχου του τραπεζικού συστήματος της Ιταλίας) .

Έτσι, η Deutsche Bank – αυτή που έχει άνοιγμα κίνδυνου 16 φορές το ΑΕΠ της Γερμανίας και 4,5 φορές της ευρωζώνης – ανέθεσε στον γνωστό και μη εξαιρετέο Jim Reid μια μελέτη για να εξετάσει τα πιθανά σενάρια νέας παγκόσμιας  κρίσης που μπορεί να οδηγήσει σε νέα χρηματοπιστωτική τραπεζική κρίση και φυσικά πέρα από την Κίνα και την Ιαπωνία στην έκθεση του εν λόγο στρατηγικού αναλυτή περιλαμβάνεται και το πρόβλημα της Ιταλίας! 

Στην έκθεση λοιπόν γράφεται πως,  ούτε λίγο ούτε πολύ, εξ αιτίας του μεγάλου χρέους και του αναιμικού τραπεζικού συστήματος που επιβαρύνεται από τοξικό χρέος (κόκκινα δάνεια) αλλά και εξ αιτίας της (σχετικά λέω εγώ κ όσο πατάει η γάτα) λαϊκο-κεντρικής προσέγγισης διακυβέρνησης της Χώρας, σε μια πιθανή μελλοντική κρίση σαν και αυτή της περιόδου 2008-2009, η ευρωζώνη θα κινδυνέψει να τιναχτεί στον αέρα εξ αιτίας της παθογένειας του Ιταλικού τραπεζικού συστήματος!

Φυσικά οι Ιταλοί δεν άφησαν την μπάλα να πέσει κάτω και υπενθύμισαν στους μεν Γερμανούς τα χαλιά της Deutsche Bank στους δε Γάλλους ότι έχουν αδειάσει με αμφισβητούμενης αξίας εγγυήσεις το ταμείο του ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης)!

Σε αυτό το ωραίο κοινοπολιτειακό κλίμα, οι Ιταλοί προσέρχονται στις κάλπες με το κόμμα των ευρω-σκεπτικιστών του Πεπε Γκριλο – τα αλλά σχετικά κόμματα όσον αφορά στο πολιτικά τους μήνυμα είναι η Λιγκα του Βορρά και οι Αδελφοί Ιταλοί – να διαγκωνίζεται στην πρώτη θέση με το κεντρο-αριστερο Δημοκρατικό κόμμα του Ρεντζι και με το δεξιό κόμμα του αποκλεισμένου Μπερλουσκόνι μακριά πίσω.

Πάμε να δούμε τώρα τις εκλογές.

Το κλείσιμο της κάλπης μας δίνει ένα ωροσκόπο ακριβώς πάνω στον Ήλιο του χάρτη της Γερμανίας του 1237  - που φαίνεται πως είναι και ο χάρτης που ιστορικά δουλεύει καλύτερα - με τον κυβερνήτη του ωροσκόπου Πλούτωνα – στον Αιγόκερο = μυστική προετοιμασία για επιβολή μελλοντικών περιορισμών, επιδίωξη εγωκεντρικών στόχων, παρεμπόδιση της απολαβής των αποτελεσμάτων σκληρής δουλειάς, απώλεια περιουσίας -  στον 3^ο οίκο – δημοκρατικές διαδικασίες, μήνυμα ψηφοφόρων, μετοχές/ομόλογα, ρευστοποίηση λογαριασμών,  εμπόριο με γειτονικές χώρες, ΜΜΕ, διάδρομοι μεταφορών, επικοινωνίες μνημόνια, συμβατικές σχέσεις με εταίρους και δανειστές  – σε όψη 90^ο με την Σελήνη στον Ζυγό –  θύμα καθοδήγησης από τους άλλους εξ αιτίας φτωχής κρίσης, παραγωγική δυνατότητα της Χώρας και πως η δυνατότητα αυτή επηρεάζει την ευημερία του Λαού  -στην ακμή του 12^ου – κρυφή αντίδραση στο αποτέλεσμα των εκλογών, χειραγώγηση εκλογικού αποτελέσματος, χειραγώγηση της διαθεσιμότητας/κυκλοφορίας του χρήματος, συνομωσίες, συστήματα κοινωνικής πρόνοιας (welfare systems), λαϊκή ευημερία , περιουσιακά στοιχειά τοπικής αυτοδιοίκησης - και κυβερνήτη του 9^ου  -διεθνές εμπόριο, σύνορα, ξέπλυμα χρήματος, οικονομική ευμάρεια, κοινωνική αλλαγή, μεταναστευτικό, αλλά και δικαιοσύνη, εκκλησία, ανώτατη παιδεία, εξωτερική πολιτική, .

Είναι προφανές πως το διακύβευμα των Ιταλικών εκλογών θα είναι το κατά πόσο οι Ιταλοί είναι αφεντικά στον τόπο τους – κάτι που απαιτεί αυτοτέλεια του παραγωγικού μηχανισμού και του τραπεζικού συστήματος – η ο έλεγχος της Οικονομίας τους θα περάσει στους Γερμανούς! Είναι επίσης προφανές πως το σύστημα προπαγάνδας και ελέγχου που έχουν στήσει οι Γερμανοί έχει καταφέρει να κλονίσει την πίστη των Ιταλών στις δυνάμεις τους και φαίνεται πως θα συναινέσουν στην λήψη γενναίων μέτρων για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος και την αναδιάρθρωση της παραγωγικής υποδομής – Δίας στον Σκορπιό και στον 1^ο  σε όψη 60^ο με Πλούτωνα και 120^ο με Αφροδίτη και Ερμή στον 5^ο – πλην όμως τα μέτρα αυτά φαίνεται πως δεν θα αποδώσουν  εξ αιτίας αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και προχειρότητας στον σχεδιασμό και στην εφαρμογή τους , η και δολιότητας, μια και ο στόχος θα είναι ο περιορισμός στον τρόπο που μπορεί να λειτουργήσει η Κοινωνία - Κρόνος στον 2^ο σε όψη 45^ο με Δια.

Πρακτικά λοιπόν μπορεί το κόμμα των 5 αστέρων – το πιθανότερο -  η το δημοκρατικό κόμμα να βγουν πρώτα , πλην όμως κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνουν.

 Έχουμε λοιπόν τις εξής επιλογές

• −        Μεγάλος Συνασπισμός Κέντρο-αριστεράς (Δημοκρατικό κόμμα Ρεντζι) με Κέντρο-δεξιά (Εμπρός Ιταλία του Μπερλουσκονι).    Tο σενάριο αυτό θα ήταν το σενάριο που θέλει το βαθύ ευρωπαϊκό κατεστημένο με την προϋπόθεση πως  το κόμμα του Μπερλουσκόνι θα έβαζε πολύ νερό στο κρασί του, πράγμα που δεν μου βγαίνει.   

 

• −        Ελεύθερος Μεγάλος Συνασπισμός        Είναι μια παραλλαγή του πρώτου σεναρίου που τα δυο κόμματα συμφωνούν σε ένα ελάχιστο πρόγραμμα και από εκεί και πέρα οι βουλευτές ψηφίζουν σύμφωνα ε την κομματική τους γραμμή για τα υπόλοιπα θέματα. Το σενάριο αυτό το θεωρώ πιθανότερο.

• −        Συνασπισμός Εύρο-σκεπτικιστών (Κόμμα 5 αστέρων, Λίγκα του Βορρά, Αδελφοί Ιταλοί)      Πέρα από τον εύρω-σκεπτικισμό που ενώνει αυτές τις δυνάμεις υπάρχουν και πολλές διαφορές μεταξύ τους και μια πιθανή συμμαχία ανάμεσα τους όχι μόνο θα  τινάξει την ΕΕ στον αέρα, αλλά και θα χειροτερέψει την κατάσταση στην Χώρα ακριβώς εξ αιτίας της διαφορετικής ατζέντας κάθε κόμματος για έξοδο από την κρίση. Το σενάριο αυτό το θεωρώ απίθανο.

• −        Νέες Εκλογές     Αν οι ψηφοφορίες για εκλογή κυβέρνησης αποτύχουν ο πρόεδρος Ματταρελλα θα υποχρεωθεί να κηρύξει νέες εκλογές.

Επιχειρώντας να δούμε που πάει το πράγμα – γιατί το ο τι γίνεται στην Ιταλία μας αφορά τουλάχιστον μέχρι το 2021 -  εξέτασα τους δυο χάρτες που ισχύουν για την Ιταλία – επικύρωση Ιταλικού βασιλείου (ΕΙΒ) που συμπίπτει και με την αποδοχή της σημερινής επικρατείας 2/7/1871 – και Δημοκρατία της Ιταλίας (ΔΙ) – 16/6/1946.

 Οι δυο χάρτες υπάρχουν πράγματα που συμφωνούν και πράγματα που δίνουν διαφορετική εικόνα, ενώ και ειδικά ο χάρτης της Δημοκρατίας της Ιταλίας μας λέει πως η πολυαστρια στον Αιγόκερο το 2019 θα επηρεάσει σημαντικά την Οικονομία της Χώρας μια και γίνεται απέναντι από την συζυγία Κρόνου και Αφροδίτης του χάρτη.

Και οι δυο χάρτες συμφωνούν πως η κατάσταση στην Χώρα εμπνέει συγκρατημένη αισιοδοξία μέχρι το τελευταίο 3μηνο του 2018. Από εκεί και πέρα και οι δυο χάρτες λένε πως η Χωρά θα αντιμετωπίσει δυσκολίες τουλάχιστον μέχρι το 2023 που όμως δεν πρόκειται να αγγίξουν τον Λαό πριν από το 2021. Όταν όμως αυτό συμβεί θα έχει πολύ δύσκολη αποδοχή!

Σε αντίθεση με τον χάρτη της ΔΙ που ήδη από το 2017 εμφανίζει προβλήματα στο τραπεζικό σύστημα και στο Δημόσιο Ταμείο της Χώρας και αυτά θα κρατήσουν με διαλλείματα ηρεμίας μέχρι το 2020, ο χάρτης της ΕΙΒ  μας λέει πως το 1ο 4μηνο του 2019 θα υπάρξει μια κρίση υποβολιμαία – πιθανά σχετιζόμενη με το εσκεμμένο σκάσιμο κάποιας τράπεζας - αλλά γενικά τα πράγματα είναι υπό έλεγχο.

Στη συνέχεια όμως, ο χάρτης της ΕΙΒ μας λέει πως η κατάσταση δεν είναι υπό έλεγχο στις  εμπορικές σχέσεις  με τις γειτονικές χώρες (λαθρεμπόριο;) ούτε μπορεί να ελεγχθεί το μεταναστευτικό, ενώ η διαπλοκή φαίνεται να χειραγωγεί όχι μόνο την λειτουργία του Χρηματιστηρίου αλλά και να χρησιμοποιεί την ισχύ των ΜΜΕ που ελέγχει προκειμένου να χειραγωγεί την κοινή γνώμη και να κερδίζει κατασκευαστικά έργα δημοσίου συμφέροντος. Μας λέει επίσης πως το τραπεζικό σύστημα αλλά και ο δημόσιος κορβανάς θα έχουν πρόβλημα στην χρηματοδότηση τέτοιων έργων. Από την άλλη ο χάρτης ΔΙ μας λέει πως το συγκεκριμένο κεφάλαιο είναι υπό σχετικό έλεγχο μέχρι το 2019 οπότε εκδηλώνονται τα ίδια φαινόμενα.

Και οι δυο χάρτες συμφωνούν πως με την έναρξη του 2019 θα σκάσουν πολλά θέματα που θα έχουν να κάνουν με την εισαγόμενη κρίση που θα υποδείξει σαν αιτία την ανάγκη  εκσυγχρονισμού του παραγωγικού μηχανισμού της Χώρας που σε συνδυασμό με  την αδυναμία αυτό-χρηματοδότησης του εγχειρήματος, μάλλον θα αναγκάσει τους Ιταλούς είτε να πιουν το πικρό ποτήρι της “υποταγής”- χάρτης ΕΙΒ – η να έχουμε χοντρές εξελίξεις – χάρτης ΙΔ. Εν πάση περιπτώσει αν υπερισχύσει  ο χάρτης ΙΔ τότε το 2021 θα είναι η κρίσιμη περίοδος και μάλιστα υπαρξιακής αντιπαράθεσης της Ιταλίας με την ΕΕ (των Γερμανών).

Η περίοδος αυτή  - 2019 έως 2021 αν λάβουμε υπόψη και τους δυο χάρτες - θα συμπέσει και με πολύ σοβαρή κρίση διακυβέρνησης στην Ιταλία.

Συμπερασματικά … παρόλη την αρχική ευφορία που θα επικρατήσει μετά τις εκλογές. η Ιταλία είναι σε δρόμο που θα συναντηθεί με την μοίρα της με τον άλφα ή βήτα τρόπο